Tja, 4 uur op, zoals gezegd. Helaas werkte het weer niet zo mee. Het was enorm mistig die ochtend. Hoewel de buschauffeur rustig reed en we redelijk op tijd op het vliegveld aan kwamen, hadden we genoeg tijd over omdat we moesten wachten tot het mogelijk was om op te stijgen.

We waren al om 7 uur op het vliegveld en na drie uur wachten, vonden we het allemaal wel welletjes. Zonder woorden, zonder enig teken van gezamenlijke actie, gingen we rond een uur of tien ineens met zijn allen mediteren.

Ik zag dat de mist erg dik was. En als ik naar buiten keek, was dat ook zo. Ik kon geen beweging krijgen in de mist, dus was het stellen van een paar vragen op zijn plaats. 'Hallo mist, waarom ben je hier (nog)?' 'Ik ben hier om de mensen duidelijk te maken dat we onszelf verhullen met gedachten of woorden. Zodra die mist van gedachten en woorden optrekt, komt ons werkelijke aard te voorschijn. Door die verhulling ben je niet degene die je bent.' 'Dank je voor de informatie, Mist. Moet ik nog meer weten om deze mist op te doen laten trekken?' En voor ik het wist, gaf de mist mee. De mist trok op en ik zag het vliegtuig waar we in zouden zitten staan. Het vliegtuig was alleen nog niet gematerialiseerd, nog niet solide. Beetje bij beetje, stukje voor stukje, alsof er een puzzel werd gelegd, werd het vliegtuig fysiek, vast, zoals wij dat in onze realiteit kennen.

Toen het vliegtuig gemanifesteerd was, voelde ik iets knappen. Ik keek op en mijn groepsgenoten waren ook plotseling wakker. Op dat moment riep de omroepster om dat ons vliegtuig gereed was om te bestijgen. We keken elkaar aan: huh? Gebeurt dit werkelijk n.a.v. onze meditatie? Het was werkelijk een wonder om dat te mogen meemaken!!!

Gedachten kunnen de werkelijkheid manifesteren. 'You can change your reality with your mind,' zegt Hari Baba, 'this is the proof that your thoughts can manifest your own reality.'

Aldus, meer dan drie uur later, stapten we het vliegtuig in en konden we omstreeks 11 uur opstijgen naar Chengdu. In Chengdu zou het een race tegen de klok worden, alhoewel we het wel rustig aan wilden doen.

Vanuit Chengdu stond ons een busrit van twee uur te wachten. De bedoeling was om uiteindelijk bij een bergtop te komen vanwaar de activatie gedaan moest worden. Maar eerst zouden we een boeddhabeeld- Leshan Grand Buddha -via het water willen bereiken dat door een monnik uitgehouwen is omdat er op dat punt, waar drie rivieren elkaar kruisen, altijd ongelukken gebeuren. Sinds dat boeddhabeeld er staat, zijn er geen ongelukken gebeurd. Echter, toen we met de boot naderbij kwamen ervaarden we allemaal 'clear, clear, clear' - het boeddhabeeld moest gezuiverd worden. Ook de plek waar het boeddhabeeld stond.

Op het laatste moment werd besloten om niet naar de bergtop te gaan, want dat zou een anderhalf uur durende klim heen (en dan ook weer terug) inhouden. Niemand zat daar op te wachten, noch hadden we daar de tijd voor. Maar omdat we toch al in de energievortex van die bergtop zaten, konden we onze meditatie en activatie op een plek uitvoeren waar het wat rustiger was en dat makkelijker te bereiken was.

Met zijn allen op een bankje rondom een boompje, zouden we de volgende meditatie in stilte doen. In de meditate zouden we gaan werken met de nieuwe interdimensionale goddelijkheidsenergie die binnen kan komen via de centrale zon, het centrum van ons universum, het centrum van de galaxy en het Metatronisch universum. In de meditatie zag ik dat deze nieuwe energie waar de nieuwste coderingen in zijn geactiveerd, gegrond werd in het hart van Moeder Aarde, in de Aarde zelf, in de oppervlakte van de Aarde, in de piramides van de wereld en m.n. op deze plek. Ook wijzelf werden weer geactiveerd door elkaars unieke coderingen waardoor we een Eenheid werden, het Eenheidsbewustzijn konden activeren. Later, na de meditatie, konden we nóg voelen dat het zijn werk aan het doen was - de gronding was erg aanwezig.

Destilte meditatiewas een unieke manier om te zien wat energieën zijn, hoe ze werken en hoe wij ze dan konden herkennen. Iemand zag bijvoorbeeld dat wij allen lotusbloemen werden die zich openvouwden, terwijl ik alleen energie zie bewegen en misschien het hoogstnoodzakelijke aan beeldmateriaal ontvangom enig begrip te krijgen van wat er gebeurt, zoals dat de Monades gevuld werden met deze nieuwste energievorm. Kortom, weer een te gekke meditatie. Als klap op de vuurpijl mochten we als verrassing de aangrenzende, schitterende, wonderschone Boeddhatempel in. Helaas was de tijd te kort om daar langervan te mogen genieten.

Daarna werden we door John gepushed om snel te eten en snel naar het station te gaan, om de trein te halen. Er stond ons een 20 uur durende treinrit te wachten van Chengdu naar Luoyang...