De dag begon errug vroeg: om 6.30 uur aan de ontbijttafel en om 7.00 uur in de bus. We hadden namelijk een rit voor de boeg waarvan we niet wisten wat de fysieke eindbestemming was. We wisten dat we bij de Grote Witte Piramide moesten geraken om de belangrijkste meditatie te doen van deze dagen. Ondanks dat het onbekend was waar de Witte Piramide precies lag, het is per slot van rekening geen toeristisch trekpleister, konden we met hulp van enkele lokale bewoners de heuvel vinden.

Er is enige informatie te vinden op internet, met dank aan Nell Thomasson:

((Great White Pyramid of Xi'an China, video of the exterior, with beautiful Chinese music, here: http://www.youtube.com/watch?v=501yixKSNeQ&feature=related

Coordinates and location and other pyramids in the shown in this video: http://www.youtube.com/watch?v=ANv6lyz6hdo

Drunvalo talks about the great white pyramid and that it has no markings or anything engraved other than just one (inside): the flower of life, in this video: http://www.youtube.com/watch?v=Ok-Bs6ETGfc))

De meditatie zelf duurt al met al een uur en ik heb besloten om deze niet uit te schrijven. Dit blijkt mij namelijk vier uur werk te kosten. De meditatie was een vervolg van de meditatie bij de Empress' Tomb, over de interdimensionale Goddelijkheid, de intergalactische goddelijkheiden de Boeddha binnen in je.

Nadat we terug waren, kregen we vrije tijd en omdat het hotel midden in het centrum van Xi'an ligt, konden we 'shop till we drop'. Ik was echter zo moe dat ik liever even een uurtje op bed wilde liggen. Het eerste half uur had ik al verspild door tóch even op internet te gaan. Mijn I Am pushte me om toch nog even te liggen. Na een half uur zat ik plotseling recht op (ja, meestal zeg je dat tegen jezelf, maar soms blijkt er een ander mechanisme te werken) en moest ik van mijn I Am mijn schoenen aan de linkerkant van het bed aantrekken. Wat een beetje idioot was, want mijn schoenen lagen aan de rechterkant van het bed. Maar alla, ik trok mijn schoenen aan en hoorde dat ik goed op de flow moest letten en deze volgen.

Zo gezegd, zo gedaan. Omdat het slot van mijn koffer met moeite open ging, besloot ik om een nieuw (hang)slot te kopen. Ik wist dat ik het op de markt moest kopen, maar er bestaat in China niet zoietsals een slotenmaker of een sleutelkraam.Ik wasnet op de markt in één van de kleine straatjes aangekomen, toen ik ineens de chinese reisbegeleider en de travelagent tegen het lijf liep aan wie ik hulp kon vragen. Toevalligerwijs, wat is nu nog toevallig in communicatie met mijn I Am, kwam ik ze op een plek tegen waar ik ook nog een slot kon kopen! Ik zou het zelf niet gevonden hebben!

Omdat het tegen etenstijd liep, kon ik met ze mee naar lokale eettentjes waar je het lekkerste eten voor bijna niks kon krijgen. Een wens zou uit komen: ik ging lekker eten in een lokaal eettentje. En nog wel in twee van de beste eettoko's van Xi'an, aangeraden door eenlocal namelijk de chinese reisbegeleider zelf. En het was het heerlijkst wat ik tot nu toe had gegeten: rundersoep met mihoen en pannekoekjes en later ook dumplings gevuld met lam, en gevuld met rundvlees, beiden bereid als soepje in de dumpling.

Daarna ben ik nog wat gaan shoppen en heb in het hotel de meditatie van gistermiddag afgemaakt. De meditatie van 'de interdimensionale goddelijkheid, de intergalactische goddelijkheiden de Boeddha binnenin je'duurde een uur. Om half elf 's avonds was ik klaar en drukte op 'verwerken'. Maar omdat mijn netbook inmiddels een keer was uitgeschakeld (ik werk niet 4 uur achter elkaar!), was niks van mijn werk opgeslagen. AARRGGHH!!!!!

Helaas pindakaas. Vanochtend kon ik bijna niet opstaan. Het was per slot van rekening 4 uur in de morgen! Toch was deze ochtend anders dan anders. Ik was depressief. Dat was deze hele week niet voorgekomen. Hoe kwam dat nu ineens? Ik voelde waar de energie vandaan kwam. Aha, ik was teleurgesteld geraakt dat 4 uur monnikenwerk van de aardbodem was verdwenen en het oneindige wasingeslingerd. Om 4 uur 's ochtends deed ik mijn computer aan en heb een nieuwe start gemaakt. Met dien verstande dat ik de meditatie alleen uitschrijf als mijn I Am het mij opdraagt. Of te wel, als ik er zin in heb. Schrijven is leuk, maar verplichtingen op je nemen niet.