Het is 5 uur in de ochtend. We moeten om 6.30 uur vertrekken zodat we het vliegtuig van 9 uur kunnen halen.

En om de ochtend met dankbaarheid en met een grote grijns op mijn gezicht te beginnen, denk ik alleen maar gisteren.

Over dag 2 wisten we alleen dat het 5 graden minder zou worden (dus trek een extra laag aan) en dat we de Chinese Muur zouden bezoeken, maar wat er daarna zou gebeuren, daar had niemand een idee van. Alles zou één groot avontuur zijn. Zelfs naar het toilet gaan.

Midden op de ochtend kwamen we aan in Badaling, een toeristische gedeelte van de Chinese Muur. De overheid onderhoudt nog 3-5 delen van de 5000 km lange muur voor toerisme. De gedeeltes die de overheid niet onderhoudt, zijn verweerd en staan op instorten.

Op de muur, ergens op een rustige uitrustpunt, hebben we de activaties gedaan. Geen meditatie omdat het te druk was van een komen en gaan van mensen.

Na de activatie konden we de muur verder naar de top beklimmen. Een held als je dat had gedaan! Pfff, wat een 'zware tocht'. Helaas te weinig tijd om werkelijk te genieten van het uitzicht. Grote dikke mistflarden zorgden ervoor dat het een mysterieus sprookjesachtige landschap werd. Soms kon je de muur wel zien, en danineens niet meer.

In de bus hebben we direct een meditatie gedaan.

'Dus je weet hoe je je hart moet openen. We laten ons inspireren door de Chinese Muur. Deze meditatie gaat over het opbreken van muren in onze harten en het opbreken van muren in onze geesten die ons weerhouden om compassie uit te stralen en om compassie te kunnen ontvangen.

Dus laten we de energie van de Boeddha en de energie van Padmasambhava aan roepen.Blijf rustig zittenenadem rustig doortot de energie stroomt.

Wat we je vragen te doen, terwijl je rustig blijft zitten, is om in je hart te kijken, in je eigen geest. Kijk of je de muren kuntzien die je om jezelf heen hebt gebouwd, die je isoleren van de goddelijke liefde en perfectie van de Bron.

Dit is van toepassing op 'bijna normale' mensen. Door de dingen die we ervaren in onze levens, door de conditionering van onze families en maatschappijen, bouwenwe muren om ons heen, isoleren weonzelf en denken we datgescheiden zijn van de rest van de creatie.

Nu is hettijd om in jezelf te kijken en tegen jezelf te zeggen, oké, ik ga nu deze muren naar beneden halen. Ik statoe dat de murenaf mogen brokkelen tot stof en ik open mezelf om de energie van de Boeddha te ontvangen.

Ik vraag de Boeddha om zijn hart te openen en ons goddelijke liefde en goddelijke compassie te sturen. Vanuit de hart van de Boeddha maken we contact met onze harten om onszelftoe te staan te mogenontvangen. Omdeze energie van compassie écht te mogen ontvangen.

We zullen even blijven zitten om onze harten de tijd te geven om te openen en om deze compassie binnen te laten stromen.

.....

Nu de muren rondom onze harten en geesten afbrokkelen, veranderen we onze focus. In plaats van jezelf te openen voor deze compassie, of dat de focus ons opent tot deze compassie, laten we ons veranderen in de lichtste compassie dat van ons stroomt.

En de lichtste compassie dat door ons en van ons stroomt naar de gehele aarde, naar alle wezens, dat de hart van iedereen wordt geraakt door deze compassie.

...

En laten we nu een speciale focus van compassie inbrengen voor de dieren. Naar de dieren die elke ochtend, elk uur van de dag en nacht, hun leven aan ons mensen geven, zodat we hun lichamen kunnen eten, en ons in onsleven kunnen voortzetten.

.....

We willen jullie bedanken voor je compassie en liefde en we laten jullie achter met een reminder, dat jeer uiteindelijk nooit afgescheiden van bent, dat het een deel van je is, en dat het altijd bij je is. Je hoeft het je alleen maar te herinneren.'

.....

Een prachtige meditatie met dank aan Tycho voor zijn medewerking aanwat vertaalwerk. Daarna hebben we één grote ervaring gehad van Beijing.Als ik aanChina denk,vergeet ikeigenlijk waar China nog meer voor staat. Zijde (we zijn naar de een zijde-fabriek/shop geweest. China staat bekend om de prachtige zijde!), alternatieve geneeswijzen (we hebben een voetmassage gekregen en diagnostiek m.b.v. de pols- en tongdiagnostiek) en tenslotte het Chinese (acrobaten) circus.

Echter, na de voetmassage was ik zo loom geworden, dat ik haast in slaap ben gevallen.

Nu kwart voor zes, is het tijd om mijn blog af te sluiten en de meditatie die we in een Boeddha tempel hebben gedaan, laten voor wat het is. Misschien later.

Ik en mijn kamergenootje hebben de dag gisteren lachend en met dankbaarheid afgesloten. We hopen op weer zo'n geweldig avontuur.....