Het Graf van de Keizerin
Ik ben inmiddels thuis.Het is nu woensdag 30 november 5 uur in de ochtend en ik heb last van een enorme jetlag. Ik lig vroeg op bed (7 à 8 uur 's avonds), maar ben al om 2 uur 's nachts wakker. Omdat ik toch klaarwakker ben, schrijf ik hierbij mijn laatste woorden over mijn spirituele reis door China. Daarnaast zijn de meeste foto's inmiddels geüpload. Ik zal nog enige wijzigingen aan brengen in het fotomateriaal, maar verder geen belangrijke zaken. Het is tijd om de zaak af te ronden, hoewel het energetische deel voor altijd door blijft gaan.
Ik wil iedereen bedanken voor jullie warme interesse enbelangstelling voor deze reis. Ook vanuit Finland, Schotland, Frankrijk, Bulgarije, Verenigde Staten, Brazilië en Zuid-Afrikaheeft menmet interesse de reis door China gevolgd, wetende welk belangrijk werk er is verricht voor de mensheid van deze planeet, maar ook voor het universum en het heelal, en verder en 'beyond'. Dus mijn dank gaat uit naar iedereen die de energie heeft vastgehouden om deze reis zo goed mogelijk te laten verlopen. Dank, dank, dank. Er zal nog veel meer energetisch werk verricht gaan en moetenworden,maar of ik erbij zal zijn..... de tijd zal het leren.
Onderstaand bericht is het bericht dat ik na 4 uur werk had geschreven, maar datmet één klik op verzenden, het heelal inverdween.
Geniet van de laatste meditatie. Shamballa On!
20 november 2011
Vandaag was een bijzondere dag. Niet alleen voelde ik me al veel beter door het innemen van een homeopathisch middel, ik mocht ook nog eens flink wat loslaten, ontvangen en activeren.
Een dag om in je kracht te gaan staan, met zoveel power om je heen. Het was ook een bijzonder drukke dag. Eerst naar de Lama-tempel van Xian, dan naar een Jade-shop met allerlei producten gemaakt van jade, dan naar het Terracotta-leger, en dan naar het Graf van de Keizerin (waar we een activatie hebben gedaan). Het was ook een dag om dingen die me stoorden kenbaar te maken en te kijken wat er zou gaan gebeurenwaarna het misschien opgelost kon worden. Daarna zijn we naar het Xian Dynasty Dance Show geweestwaar wevan allerlei Chinese dansen konden genieten om tot slot de dag te eindigen met een dumpling-'festival'. Allerlei soorten dumplings, soort pasteitjes gevuld met diverse producten en combinaties van producten, werden ons aan de lopende band geserveerd. Het lukte me gelukkig niet meer om me helemaal vol en klem te eten, dus na 3 dumplings had ik hetconcept van een dumplingwel begrepen.
De meditatie bij het Graf van de Keizerin (The Empress' Tomb) in Zhangjiawan is de voorbereiding voor het grote werk morgen bij de Grote Witte Piramide (Great White Piramide). De legende vertelt dat ze kwik verzamelde omdat het een verjongende effect zou hebben ofmet andere woorden, dat het het ascensieproces zou versnellen. Men heeft hier metingen verricht en inderdaad een hoog gehalte aan kwik gevonden, waarna men heeft besloten het graf niet te openen. Maar dat kan natuurlijk een cover-up zijn.
Sluit je ogen. Neem een paar diepe ademhalingen. We gaan een meditatie doen met .... Padmasambhava. Je merkte dat ik een momentje twijfelde, om te zien wie voorrang zou krijgen. Dat komt omdat iemand vanmorgen bij de tempel in de stad tegen me zei dat Padmasambhava ons vanaf het begin volgt.
Goedemiddag, ik ben het wezen bekend als Padmasambhava. En hoewel we niet bij een boeddhistische tempel zijn, ben ik hier om te zien of ik jullie in je hart het concept kan over brengen dat je eigenlijk voor eeuwig bent. Voor degene die niet weten wie ik ben, ik ben de indiase yogi die de leer van Boeddha naar dit deel van de wereld heeft gebracht. En ik zal ook zeggen dat ik jullie op deze reis van zuiveringen, liefde en licht in je voetstappen aan het volgen ben. Je weet dat er alleen een klein aantal van jullie hier zijn vanwege het simpele feit dat er veel gereisd wordt en veel werk verzet moet worden, en als er meer van jullie zijn, wordt dat wat moeilijker. Ook zijn jullie geïnformeerd dat elk van jullie iets in jullie DNA hebben die de stukjes van de puzzel vormen voor alle plaatsen die we gaan bezoeken. Het is ook belangrijk om je te realiseren dat elk van jullie zijn ... we zullen het woord 'gekozen' niet gebruiken... maar gedirigeerd door jullie Goddelijke Zelven om deel te nemen aan deze reis.
De voorgenoemde reden van de DNA-coderingen is er één, maar de tweede reden is dat zodra de informatie ook in jullie is geactiveerd, dat je ook de informatie zal overdragen op iedereen met wie je in contact komt tijdens je reizen in je dagelijkse leven. Wat er dan gebeurt is dat de informatie ook in het aarderaster terecht komt en dat het ook in het collectieve bewustzijn kan stromen en dat anderen van de mensheid ook toegang krijgen tot deze informatie.
Nu hebben jullie wat achtergrondinformatie over jullie reis gekregen. Dus nu zullen we doorgaan met onze activiteiten. We zijn hier vanwege drie dingen. De eerste is vanwege het activeren van het grid (het raster) rondom de piramide die achter jullie staat, maar die je nu niet kunt zien door de bladeren van de bomen en die soms zelfs niet te herkennen is. Deze piramide is van origine gebouwd als een graf. Het is door toevoeging van bepaalde elementen van Planeet Aarde zo geconstrueerd dat het als een multidimensionele poort functioneert. Naast dat het een multidimensionele poort is, is het ook een intergalactische poort. En daarnaast werkt het ook multi-universeel. Dit is dus een systeem zoals je begrijpt waardoor deze plek een erg bruikbare plek is. De keizer die dit heeft gebouwd, heeft begrepen dat jullie menselijke wezens zijn die eigenlijk eeuwig zijn, hoewel we niet eeuwig in dit lichaam leven.
En wat we realiseerden is dat het alleen nodig is om je te herinneren wat 'voor eeuwig' betekent. Je hoeft alleen naar binnen te kijken om alles te kunnen begrijpen. Mijn channel vertelt jullie vaak dat je verder moet gaan dan je mentale geest en de concepten die je daar vormt. En de mentale concepten van eeuwig bewustzijn, eeuwig begrijpen en eeuwig leven, dat zijn mentale ideeën die van toepassing zijn in deze situatie. Alleen vanuit je hart weet je hier alles van. En nog een keer, het is geen weten van de geest. Weet je nog, verlichting is geen geestestoestand, het is een manier van Zijn. En het Zijn gaat verder dan het denken. De geest is alleen in staat om driedimensionale dingen te begrijpen. Dus mijn meditatie met jullie is om te zien of ik je kan assisteren in het naar binnenkeren in jezelfen om daar het hele universum te kunnen zien en verder dan dat.
Dus jullie zijn gevraagd om goed te ademen en om je harten te openen. Zoals gewoonlijk vragen we jullie om de energie van goddelijke liefde gewoon toe te staandoor je heen te laten stromen. Op dit moment ga ik om ons heen een energievortex openen om je te assisteren in het binnenbrengen van de liefdesenergie. Soms kun je denken 'oh, als ik misschien toegang tot de multidimensionele realteit of de intergalactische realiteiten kan krijgen, kan ik de energie of iets anderskrijgen die me naar 'vrijheid'katapuliseert.' Eigenlijk wil ik jullie vriendelijk informeren dat deze energieën die jullie zoeken vanuit andere dimensies of andere galaxies of andere universa niets minder zijn dan 'een uitgebreidere versie' van de Goddelijkheid van de Bron van Creatie.
We gaan nu verder met het gronden van 'de interdimensionale goddelijkheid'. We vragen je nu om een paar minuten rustig te zitten.
En nu brengen we in elk individu in overeenstemming met de wil van je I Am Presence, de Goddelijke Zelf van God, een intergalactische goddelijkheidsenergie. Deze intergalactische goddelijkheid is op elk persoon individueel afgestemd.
Ik ga de andere delen van jezelf die in deze intergalactische realiteiten bestaan vragen je te ondersteunen om deze energie te ontvangen. In plaats van naar buiten te stralen vanuit jullie harten, wil ik jevragen de richting te veranderen, zodat het naar je zelf kan stralen. Laat de energie alle plaatsen van alle structuren van je lichaam opvullen.
Terwijl je toestaat dat deze Goddelijkheid in je binnenstroomt, wil ik een suggestie doen wat je met je geest kunt doen. Je kunt je voorstellen dat je door je hartchakra kijkt en je je Ware Zelf ziet, niet alleen de zelf van het fysieke lichaam, maar ook de ziel, de Hogere Zelf, je I Am en de Goddelijke Zelf. Zie in je fysieke lichaam dat je eigenlijk de Boeddha bent, en dat de Boeddha binnen in je is. Onthoud dat elk menselijk wezen, eigenlijk elk wezen in deze creatie, ook een Boeddha is. Dat is wat Sakyamuni Boeddha zich realiseerde door in zichzelf te kijken. Dat is het basisbeginsel van al zijn leringen. Nu je de Boeddha in jezelf kunt zien en ziet dat je de Boeddha bent, kun je de lachende Boeddha zijn, de serene Boeddha. Welk aspect van de Boeddha je ook maar wilt zijn, kun je zijn. Maar ik wil je voorstellen om álle aspecten van de Boeddha in jezelf te manifesteren en dan zul je compleet zijn. Waarom zou je maar één of twee aspecten zijn, als je alles kunt zijn?
Nu we deze energie hebben binnen laten komen, heeft binnen in je de realisatie van de volledige Boeddha plaats gevonden. Open je hart, en leg het in het midden van de vortex. En als je het in het midden van de vortex legt, zal het naar beneden stromen naar het hart van de kristal van Moeder Aarde. De energie zal daar gehouden worden tot het volgende deel van de activatie dat morgen plaats vindt. Elk en iedereen zal blijven ontvangen, want het is nodig om het volgende deel van de activatie te doen zodat het verder de rasterwerken in kan bewegen. Ik vraag je om rustig te blijven zitten, blijf ontvangen en blijf uitzenden. ......
Nu wil ik jullie informatie geven die je misschien zinvol vindt. Als je naar tempels gaat, dan zie je het beeld van de Boeddha. Vaak ga je dan op je knieën zitten of ga je op de grond liggen met in gedachten dat 'ik mezelf voor de voeten van de Boeddha neervlij'. Ik zeg niet dat dit niet het juiste is om te doen. Onthoud dat je leert om een menselijk wezen te zijn, dat je soms omhoog gehouden moet worden om te leren lopen. Het was niet fout, het is iets wat je moet oefenen zodat je volwassener wordt. Het gaat allemaal om begrip, vooruitgaan en doorgaan. Ik ga je nu vertellen dat je in plaats van te denken dat 'ikvoor de voeten van de Boeddha lig of kniel', je eigenlijk kunt zeggen 'de Boeddha is binnen in mij, de Boeddha is in mijn hart, Ik Ben de Boeddha'. Door dit te beoefenen zullen je onderbewuste, je emotionele lichaam en een klein percentage van je mentale brein begrijpen dat je in wezen alles bent. Je bent alles en alles ben jij. Geen afgescheidenheid. De Ene is de Ene. En de Ene is Alles. Laten we realiseren dat een ander deel, en weer een ander deel en weer een ander deel begrijpt dat je de Boeddha bent.
(De voorstelling die een veldje verderop staat, staat op het punt van beginnen. De presentator kondigt iets over de speakers aan.)
En net op tijd krijg je een uitdaging voor je kiezen 'zal ik doorgaan met het realiseren dat ik de Boeddha ben' of denk je 'ik kan niet doorgaan, want er is te veel lawaai'. Er is geen noodzaak tot concentratie; laat je geest je niet vertellen dat je je moet concentreren. Je hoeft het gebeuren alleen maarte accepteren. Dat is alles, en dat is eigenlijk niks hè? Wat voor soort probleem ga je nu weer creëren, nu dit gebeurt? Vasthouden....vasthouden....vasthouden.... de Intergalactische Goddelijkheid van de Boeddha van alle dingen die jij in wezen bent.
(Op dit moment start er een rustig, kalm muziekje.)
Zie je, nu spelen ze een muziekje om je te laten ontspannen...
....
We danken jullie voor je aandacht. Ik ga jullie nu verlaten om jezelf te zegenen. Wil je de zegeningen van de Boeddha? Als je jezelf zegent, onthoud dan, de Boeddha zit binnenin je. Met liefde zal ik nu vertrekken.
Lost in Translation
De eerste keer dat ik met mijn uiterlijk en de daaraan gekoppelde taalaanname geconfronteerd werd, was op de dag van vertrek naar China. Op Schiphol stonden met mij nog tientallen anderen in de rij om onze handbagage grondig te laten inspecteren. Een vrouw die achter me kwam staan, zei iets in het Engels tegen me en ik reageerde in het Engels terug. Toen ik aan de beurt was vroeg de douanebeamte of ik iets vloeibaars in mijn tas had, iets scherps en of ik een laptop bij me had. Omdat ik nog eigenlijk beduusd was van het feit dat ik een vlucht eerder moest nemen en ik helemaal niet gewend was dat de beveiliging sinds 9/11 zo aangescherpt was, moest ik zijn vraag even verwerken en nagaan wat ik eigenlijk in mijn tas had gestopt. Na een tijdje wilde ik hem antwoord geven, maar de vrouw achter me was me voor. 'Misschien moet je Engels tegen haar spreken, dan begrijpt ze je beter,' suggereerde de vrouw achter me tegen de beambte. De beambte antwoordde haar vriendelijk dat ik hem prima leek te begrijpen gezien mijn nadenkende reactie. De vrouw schrok zichtbaar toen ik haar van repliek diende: 'Ik begrijp prima wat de beste man zegt; ik spreek namelijk ook Nederlands.'
Wat me in China het meest overkwam, was dat de Chinezen veronderstelden dat ik een autochtone Chinees was. Niet vreemd, aangezien ik tot onze gele vrienden behoor. Dat was soms wel handig, maar als ze dan chinees tegen me begonnen te praten of als ik mijn mond open deed waar engelse woorden uit kwamen rollen, dan kon dat van beide kanten weleens vreemde blikken opleveren. Dat ik engels spreek, is gewoon tegen alle verwachtingen in. Als ik ingeschakeld werd als tolk, terwijl ik niet eens kan tolken, kon ik soms toch als vertaler fungeren. Hoewel ik absoluut niet versta wat er in het chinees gezegd wordt, kan ik wel begrijpen wat er gezegd wordt. Dit doe ik door 'in te tunen' of goed op de spreker af te stemmen. Zo heb ik menigmaal bijgedragen aan het sluiten van een koop.
Als de chinezen echter engels gaan praten, dan is dat over het algemeen niet goed te verstaan. Zo wilde een monnik in gebrekkig engels uitleggen wat de ketting waar interesse voor was, voorstelde: 'Dtok'. 'Duck?' 'No, dtok.' 'Red?' (Nee, het was niet rood; dat zag ik ook wel.) 'No. (zucht) Dtok!' '...???....' 'Dtok, dtok!' 'Chicken? Rooster?' '(zucht).... Dtok.' '.... (idee!!) Oooh, a dog!' 'Yeah, dtok!!'
Zoals ook al eerder gemeld, waren we met drie Nederlanders en de rest was franstalig. Sommigen konden gelukkig ook engels spreken. Maar je kon je makkelijk buitengesloten voelen als je als enige aan tafel geen frans sprak. Dus was het voor mij noodzakelijk om af en toe te vragen wat er gezegd werd - zodat het gesprek vertaald kon worden, maar bovenal om mijn Frans van meer dan 15 jaar geleden van mijn bovenkamer te halen (of wat daarvan is overgebleven) en het eens flink af te stoffen. Desalniettemin bleef de situatie bestaan dat ik absoluut geen idee had waar men het over had en waar men over aan het lachen was.
Echter, het vreemdstewas dat iedere keer als ze iets tegen me wilde zeggen,één vrouw in hetfrans tegen mebegon spreken,totdat ze (elke keer) tot de ontdekking kwam dat ze engels tegen me moest spreken. Op de laatste dag gaf zebovendien toe dat ze het gevoel had dat ik een Duitse was! ....Now you lost me....
Tot slot, misschien waren er mensen die ook niet altijd begrepen waar ík het over had als ik schreef over de 'I Am Presence' of de 'Individuele Zelven'. Misschien mosterd na de maaltijd, maar ik geloof dat ik nog één meditatie zal vertalen en op deze weblog zal plaatsen, dus kan het zinvol zijn om er nog enige uitleg over te geven.
Heel kort door de bocht gezegd is de I Am Presence je innerlijk weten, je ge-weten. Dit innerlijk weten heeft het altijd het allerbeste met je voor (dient je in je 'Hoogste Goed') en in overeenstemming met het Goddelijk Plan. Het Goddelijk Plan kan weer uitgelegd worden als het universele systeem waarbij diverse universele wetten zodanig op elkaar inwerken dat schijnbare toevalligheden het gevolg zijn van eerder gemaakte intenties, gedachten of overtuigingen volgend uit wat we met zijn allen gezamenlijk en individueel creëren.
Uiteindelijk is dat volgens mij spiritualiteit. Dat je ziet dat het leven betekenis heeft en zinvol is. Dat we meer invloed hebben dan we denken. Dat er meer bestaat dan de normale 3D beleving. Het bewustzijn wordt daarnaast ruimer doordat je steeds meer de 'interconnectedness' ziet van het leven wat als gevolg heeft dat je meer kunt waarnemen (zien, horen, voelen, weten). Alles is met elkaar verbonden en jouw acties hebben weer gevolgen voor het grotere geheel. Zoals je wellicht wel weet dat het heelal oneindig is en uitdijt, zo kun je je misschien voorstellen dat ook jij als Zelf uitdijt en oneindig bent. Zo komen we op het woordje 'Individuele Zelven'. Je kunt dat misschien vergelijken met de Russische Matrjoeska of Baboesjka poppetjes, waar de kleinste in een steeds groter poppetje past. Zo passen er meerdere Zelven in je Zelf.
Attentie, attentie! Aandacht a.u.b.!
Na de meditatie op de heuvel konden we voor een dubbeltje (letterlijk)op de eerste rang naar een Shaolin demonstratie kijken. De meest indrukwekkende prestaties waren die van drie monniken die door hun energie te beheersen in staat waren onvoorstelbare dingen te doen. Eén monnik zette twee scherpe punten van tweehouten speren op zijn keel en kreeg de speren tot aan de grond gebogen zonder dat hij zichzelf verwondde. Een tweede monnik beheerste zijn energie zo, dat hij een ijzeren staaf op zijn hoofd kon slaan en hetin stukjes kon breken. En een derde monnik toonde ons hoe hij door energiebeheersing in één super-supersnelle beweging een speld door een glasplaatkon boren en een ballon kon kapot prikken die achter de glasplaat werd gehouden. Helaas knipperde ik net met mijn ogen en heb ikde hele actie gemist. Zo snel was hij!
Na de demonstratie vonden we een grote rotsenpartij ergens op een ander grasveldjeom de laatste meditatie van de tourte doen.Inhet dolle enthousiasme van mijn innerlijk kindzag ik echter alleen een klimrotsuiteen grote mensen-speeltuin. Met één grote stap wilde ik mezelf op de rots drukken.Helaas gleed ik vande (te hoge) rots af en heb daarbij mijn scheenbeen bezeerd.Nu ik erover schrijf, voel ik de pijnlijke plek weer, dus 'delete' 'delete' 'delete'....
'We gaan de laatste meditatie doen. Het is een stiltemeditatie, maar er is een wezen aanwezig die al de hele middag tegen me loopt te praten. Hij wil iets tegen iedereen zeggen. Eigenlijk channel ik dit wezen normaal niet, maar ik laat hem binnen komen en geef hem gewoon het woord.
De channel gaat akkoord om mijn woorden door te geven. Ik ben bekend onder twee namen. Ik word vaak herkend als Ashtar, maar vaker als Commander Ashtar. Nu weten jullie dat de channel niet vaak de gelegenheid heeft om mij te laten spreken, hoewel ik wel heel vaak met hem communiceer, want hij is een deel van onze crew.
Ik heb jullie activiteiten geobserveerd van Beijing tot nu toe. Ik moet ook toegeven dat ik niet de enige ben die jullie volg. We hebben het Licht, de liefde en de toewijding die jullie in deze reis hebben gebracht gezien. Je zou kunnen denken dat mijn boodschap een 'schouderklopje' is, een schouderklopje om je trots te maken. De boodschap is echter niet het schouderklopje. De boodschap is een hartverwarmende dankbetuiging van iedereen hier, beter bekend als de Ashtar Command. Maar de Ashtar Command heeft natuurlijk niets te zeggen over de gehele creatie. We zijn eerder de opdrachtuitvoerders van Sananda. We dragen zorg voor alleen één aspect binnen jullie universum. Desalniettemin, onder mijn orde en onder de hogere orde van Sananda, hebben vele wezens het meesterschap bereikt waar jullie nog steeds stappen in aan het zetten zijn.
Ikzelf en anderen die betrokken zijn bij communicatie of in contact staan met verschillende soorten energie van vele galactische councils, vele intergalactische councils, vele universele councils en vele multi-universele councils, willen jullie een enorm 'dank je wel' en heel veel liefde sturen. We weten dat de reis vaak niet makkelijk is geweest, dat het geen 'wandelingetje in het park' is geweest. Je hebt je eigen ervaringen beleefd, net zoals je de activaties die besloten zaten in de Planetaire Dienstverlening op je eigen manier hebt beleefd. Desalniettemin zijn jullie open harten, aandacht en focus prijzenswaardig. Dit brengt me bij het volgende punt in mijn gesprek met jullie.
Eén van de redenen waarom we jullie naar deze plek hebben gebracht is zodat je zelf kunt zien wat een focus van de geest en het hart teweeg kan brengen. Misschien vraag je je in je geest af hoe deze wezens die jullie in de demonstratie hebben gezien, deze dingen kunnen doen, maar ze gebruiken dezelfde energieën waarmee jullie mee samenwerken in je activiteiten. Dit is ter illustratie om je te focussen, wat multidimensionele wezens en masters je vaker zeggen: 'Alsjeblieft, focus jezelf'. 'Heb aandacht.' We vragen je om meer aandacht te schenken dan je eerder hebt gedaan, om meer focus in je hart te brengen dan vroeger misschien. Je ziet wat je ermee kunt bereiken. En als je de intentie verspreid in een meer algemene zin, kun je nu misschien beter begrijpen als de channel spreekt over 'het veranderen van je realiteit'. Het is hetzelfde als wat jullie met de channel hebben meegemaakt, toen op het vliegveld. Dat was alleen maar iets kleins. Nu kun je zien dat je met verhoogde aandacht en focus je een meer algemene realiteit kunt veranderen. Het wordt nu écht voor jullie, nu je hebt gezien hoe deze wezens gebruik maken van energie.
Ik kan zeggen dat niemand van jullie huiswaarts keert als dezelfde persoon. Probeer niet terug te keren naar het verleden. Dat is niet mogelijk. Het enige wat voor jullie beschikbaar is, - en deze informatie is vele keren op jullie overgebracht,- is de magie van het moment van het nu. En in de magie van het moment van het nu zal je je realiseren dat alles in je hart transcendeert. Alles is in constante verandering en de enige manier om in je hart te kunnen blijven is om met de verandering mee te stromen. En in elk moment in tijd en ruimte bestaat het geheel van de creatie. Je hebt de keuze in liefde of geen liefde. Elk moment is een magisch moment vol liefde, blijdschap, gemak en gratie. De keuze is aan jou, ik ben hier alleen om je er aan te herinneren. Dus mijn broeders en zuster, of 'groundcrew', ik zal je niet langer in de kou laten. We hebben veel gebruik gemaakt van de channel de afgelopen dagen. Het is ook nodig om zorg te dragen voor het energiesysteem van alle wezens. Natuurlijk zeg ik dit met lichtheid in mijn stem en lichtheid in mijn hart. We zullen zijn systeem weer nodig hebben en daarom willen we het niet opbranden of vernietigen. Het is dus met een groot lichtheid in mijn hart en lichtheid in mijn hele wezen, dat ik je allemaal een warm vaarwel zeg. En in de energie van vaarwel zit een grote felicitatie besloten voor jullie prestatie. Ik ben Ashtar, einde van de communicatie.
Nu hebben we ons laatste gronding hier. Ik wil alle codexen aanroepen, alle informatie's en alle activitaties die we tot nu toe hebben ontvangen. Ik ga ze nu binnenbrengen en ze consolideren in ons energiesystemen, daarna in deze stenen waar we nu op zitten en daarna in het energiesysteem van de Creatie, en in alle rasterwerken van de Creatie. Als je het wil ontvangen, bevestig dat je het wil ontvangen, dan brengen we het nu binnen.........
Activeer, activeer, activeer, grond, grond, grond..... ....... . ppp...... ppp.....ppp.....'
Synopsis van de China Tour door Padmasambhava
Gisteren waren we uitgenodigd om de Shaolin tempel te bezoeken. Hier werd de eerste Shaolin trainingscentrum opgezet en tot op de dag van vandaag worden daar nog steeds Shaolin monniken getraind.
Het eerste wat de helft van de groep zag, nadat we het terrein van het tempelcomplex waren opgekomen, waren winkeltjes. Ik had zelf behoefte om mijn aandacht meer te focussen duskocht ik een mala. Een mala is een soort ketting - net als een rozenkrans- van 33 kralen boven een hoofdkraal waarmee je kunt tellen hoe vaak je je mantra opzegt door de kraal door je vingers te laten glippen. Eerlijk gezegd, ging het me niet om het aantal uitgesproken mantra's, maar omaandachtig te zijn. Desondanks betrapteik mezelfeen keer op het tellen van kralen: 1, 2, 3, 4....
Toen iedereen zo'n beetje klaar was met shoppen, gingen we naar een grasveldje om boven op een klein heuveltje een meditatie te doen. Het was zo klein, dat ik er eigenlijk er weer vanaf rolde. Maar mijn yoga-beoefeningen hebben me voorkomen er achterwaarts vandoorte gaan.
Hari begonde meditatie:
'We zijn bij de oudste tempels van China. Dit zal waarschijnlijk de één na laatste meditatie zijn. Padmasambhava zal ons in de meditatie voorgaan. Te gek hè al deze witte duiven? Witte duiven symboliseren vrede, dus best cool.
We gaan als eerst een channeling doen van Padma die vanaf het begin bij ons is geweest. Als eerste wil ik jullie vragen je ogen te sluiten en alsjeblieft je hart te openen. Goedemorgen, ik ben Padmasambhava. Eén van de dingen waar ik het met jullie over wil hebben is een soort korte omschrijving van jullie reis. De reis begon in Beijing en zette zich voort in een soort cirkel door een groot gedeelte van China. De meeste van jullie begrijpen dat jullie gevraagd zijn om hier te komen of dat jullie hier zijn gebracht om specifieke dingen te doen. Elke stop die je gemaakt hebt, elke plaats waar je bent geweest, waar je activiaties hebt gedaan en ontvangen, en ook je Zelven hebt geactiveerd, zijn 'zegeningen' van het universum. Het is niet alleen een reis voor Planetaire- maar ook voor Universele Dienstverlening geweest. In onze realiteit en ook die van jullie geldt dat velen deze activiteiten willen doen, maar dat er maar een paar kunnen worden gekozen. Het is niet dat de anderen niet willen of niet in staat zijn, of niet de focus of aandacht hebben, maar dat voor elke reis voor dit Planetaire Werk dat je uitvoert, het ook nodig is dat mensen in de groep samen de benodigde informatie in hun persoonlijke DNA bevatten.
Dit betekent dat elk van jullie een puzzelstukje aan informatie in jullie dragen voor deze reis, hoewel je mentaal waarschijnlijk niet begrijpt welk stukje van de puzzel je bij je draagt. Je bent in de groep samen, de puzzel is compleet. Je begrijpt nu waarom je samen bent gebracht. Ook heeft een ieder van jullie informatie naar de Aarde gebracht of gegrond van galactische, intergalactische en multi-universele bronnen. Dit brengt informatie naar de planeet zodat ook anderen contact kunnen maken met deze informatie, hen toestaan om verder te gaan dan de grenzen van hun eigen geest. Het is niet alleen deze informatie gronden of de informatie in het planetaire rasterwerk brengen, ook hebben jullie de energielijnen van de planeet geïmplanteerd in het collectieve bewustzijn, omdat het door jullie heen stroomt en jullie verbonden zijn met het collectieve bewustzijn van de mensheid en Christus Bewustzijn raster. Dit is waar de informatie van het collectieve bewustzijn van de mensheid wordt samengebracht of bijeengehouden, en alles is daarmee verbonden. Dus wat dit betekent is dat energetische informatie of energetische codes nu toegankelijk zijn vanuit het collectieve bewustzijn voor mensen die er open voor staan. Dus je ziet dat je reis 'toegewijd' is aan Planetaire Dienstverlening. Hoewel je geest je misschien iets anders vertelt en je misschien verschillende dingen denkt over deze reis. Wat ik al eerder heb gezegd: wát een reis!
Meerdere van jullie weten dat ik de volgeling van Boeddha was, die de leringen van de Boeddha van India naar delen van Azië bracht, inclusief naar dit deel, nu China genaamd. Jullie zijn op deze reis vaak 'blootgesteld' geweest aan of jullie hebben vaak de energie van de Boeddha ontvangen. Ik wil jullie nu graag vertellen dat toen jullie naar deze heilige plaatsen gingen, het ontvangen van de energie van de Boeddha, niet alleen voor jullie persoonlijk was. Toen jullie deze energieën van compassie ontvingen, stroomde deze energie tijdens de activaties ook door deze plaatsen heen en maakte het ook mogelijk om de rest van de mensheid te assisteren in het enigszins begrijpen wat de werkelijke lessen van compassie zijn. Als jullie deze energieën van compassie ontvangen, wordt er ook een weten in je wakker gemaakt dat jullie niet alleen de harmonie en balans zijn van de Bron, Vader/Moeder God of je Ware Essentie van Goddelijke Liefde, maar ook dat compassie een sterke draad is dat door dit alles heen loopt.
Spoedig zullen jullie weer je eigen weg gaan, je zult niet meer samen als groep reizen. Er kan een deel van je geest zich afvragen 'wat zal ik doen als ik terugkeer naar mijn dagelijks leven? Hoe kan ik deze energieën, activaties en impressies die ik ontvangen heb tijdens de reis behouden?' En verder 'wat moet ik ermee (doen)?' Je hoeft er helemaal niets mee te doen, behalve het toe te laten in je leven. Er is geen techniek om dit te leren. Je zou kunnen zeggen: de techiek is: 'leef!'. Begrijp dat je dit naar alle mensen om je heen uitstraalt, overal waar je heen gaat, in elke plaats waar je bent, alles waar je je bewust van moet worden is de compassie ZIJN. Onthoud, je kunt geen compassie hebben voor anderen tenzij je eerst compassie hebt voor de Zelf. Je hebt het zo vaak als een basisbeginsel van deze channel gehoord dat je niet van anderen kunt houden als je niet eerst van jezelf houdt. Anders is het alleen een illusie, één of andere theorie in de mentale geest. Het is niet één of andere theorie, het is de waarheid van het hart. Onthoud dat compassie ook het toestaan is dat anderen hun eigen pad mogen bewandelen, en niet om hen te stoppen of te veroordelen, denken dat je het beter weet, het is eigenlijk de middenweg nemen. Het is net als lopen over de rand van een scheermes. Je moet je gewaar zijn dat je jezelf geen schade toebrengt en dat je er links of rechts niet van af valt. Dit illustreert wat voor aandacht nodig is om de energie van compassie te behouden voor de gehele dag, elke dag, de rest van je leven. Onthoud het is een manier van leven. Het is een manier van Zijn, Denken en Leven. Uiteindelijk is er geen andere manier. Je kunt je afvragen: hoe zit dat met Goddelijke Liefde? De Goddelijke Liefde is geïntegreerd in compassie, want het is een intrinsiek deel van compassie zonder de verwachtingen en veroordelingen. Ik wil nu graag een les met je delen, eigenlijk is het geen les, maar een delen vanuit mijn hart, wat ik van de Boeddha heb gekregen en wat de realisaties zijn die ik persoonlijk sindsdien heb mogen ontvangen. Als ik zeg dat het een les is, bedoel ik niet dat jullie niet zo vergevorderd zijn als ik, want iedereen is perfect gebalanceerd in jullie harten, en onthoud, alles is daar al. Er is geen kennis die buiten jezelf bestaat, dit is allemaal een intrinsiek deel van je. Alles wat nodig is, zijn je emoties en analytische processen aan de kant te zetten. Je hebt het al eerder gehoord: verlichting is geen geestestoestand en compassie is dat ook niet. Het is geen geestestoestand, maar een manier van Zijn.
Dus van mijn hart breng ik compassie. En als je het wilt, in overeenstemming met je I Am en je Goddelijke Zelven zal ik de compassie via het hart van mijn channel naar jullie harten stralen, als je je hart wenst te openen. En met deze compassie ook het Licht van het Goddelijke, de oneindige Liefde van de Bron zonder begin en zonder eind. Net als jullie Essenties, er is geen begin of einde, je Bent gewoon, Leven. Als je dit nu wilt ontvangen, bevestig dat dan in je geest: Ik ben open om te ontvangen, I Am that I Am. Compassie komt nu binnen, met het Goddelijk Licht en Goddelijke Liefde.
Ik vraag de Boeddha om in het midden te staan met 15 kanten, één kant voor elk van jullie. Als de Ware Boeddha in het midden staat, met 15 gezichten, 15 harten, 15 paar ogen en 15 monden en zo voort. Nu verbindt de Boeddha zich met de Bron van alle dingen. De Boeddha zal ook compassie naar jullie zenden van deze harten. Als je open staat om te ontvangen, bevestig dat je open staat om te ontvangen. De Boeddha activeert de 15 aspecten van zijn derde oog en verbindt zich met jullie derde ogen. Zie, voel, verbeeld of sta toe dat de Boeddha zich verbindt met jullie derde oog en hij alles laat stromen om de kennis van de creatie die zich in je bevindt wakker te maken via het derde oog.
Padma zal nu de channel verlaten. Voordat ik vertrek wil ik je zegeningen van de Ene overbrengen. Zegeningen worden aan iedereen gegeven en niet alleen aan mensen die denken speciaal te zijn. Je hebt de keuze om het op twee verschillende manieren te bekijken: er zijn geen speciale mensen of alle mensen zijn speciaal. Uiteindelijk is er geen verschil. Ik ben gewoon je geest aan het plagen. Moge de zegeningen van de Bron tot je komen....'
Met hartelijke dank aan Tycho die de vertaling wilde redigeren. Vertalen is een hoop werk, laat staan het redigeren er nog bij....
Pas op de plaats
Op het laatste moment werd de samenstelling van ons compartiment/couchette gewijzigd. In plaats van allemaal meiden/dames, kregen we de jongste, mannelijke deelnemer van de reisgroep aan ons gezelschap toegevoegd. Ik zelf was moe, en had wat terugtrektijd nodig, maar tegelijkertijd was de treinreis van Chengdu naar LuoYang die om kwart voor tien 's avonds zou beginnen een spannend avontuur en moesten we allemaal snel, snel, snelzijn om de trein te kunnen halen. Kortom, ik was niet helemaal mezelf.
Pas nadat ik mijn muziek op mijn oren kon doen, kon ik me weer enigszinsontspannen. En ik merkte dat mijn hartchakra gesloten was vanwege alle prikkels waardoor ik niet 'normaal' kon reageren. De volgende dag heb ik extra mijn best hiervoor gedaan. Ik was een stuk rustiger en evenwichtiger en kon in communicatie met mijn I Am weer voor de 'juiste' dingen kiezen.
De treinreis duurde in totaal zo'n, schrik niet, 22 uur. Hierover valt niet zoveel te vertellen. Het diner (de juiste benaming in het engels is 'lunch' en voor lunch is dat 'dinner') was gelukkig in het hotel zodat we daarna linea recta naar onze kamer konden.
De volgende dag, vandaag dus, was de laatste rustige dag voor we weer 'on the move' zouden gaan. Dit keer zouden we pas om 10 uur vertrekken naar de Longmen Grottoes. Heb ik al eerder verteld dat chinezen in het park waar diverse pleintjes zijn aangelegd hun oefeningen, sport of tijdsverdrijf met buren, vrienden, andere genoten kunnen uitvoeren? Ik ging dus naar zo'n 'park' om het eens van dichtbij te bekijken en eens mee te doen als dat zou kunnen. Wat ik erg leuk vind - als ik de tijd ervoor heb - is balletje hoog houden. Mijn eigen voetbal is inmiddels zo lek als een mandje, maar goed. Hier in China hebben ze in plaats van een bal, een badmintonshuttle met twee gewichtjes eraan. Ik stond bij een drietal oudere dames van 50+ te kijken die heel behendig de shuttle heen en weer sloegen, schopten en hoog hielden. Tot mijn grote plezier werd ik uitgenodigd om aan het spel deel te nemen. Helaas sloeg ik alleen maar flaters, schopte ik open deuren en wist ik van voren niet wat er van achteren gedaan werd! Na een kwartiertje meespelen en oefenen, kreeg ik de smaak te pakken en kon ik ook eens een shuttle terug schoppen. Ook mocht ik meespelen met een partijtje badminton met houten rackets! Goede ochtendgymnastiek gehad!
Om 10 uur vertrokken we naar de Longmen Grottoes. De Longmen Grottoes zijn een heleboel grotten in rotswanden waar grote en kleine boeddhabeelden in uitgehouwen zijn. Er zijn drie supergrote grotten of tempels waar beelden staan, en bij het grootste boeddhabeeld hebben we een stilte meditatie gedaan. Wat Hari er wel bij vertelde was dat Quan Yin ons tijdens onze reis vergezelde en dat ze nu voor ieder van ons als we wilden een zegening en een activatie konden ontvangen. Maar eerst zouden we de omgeving zuiveren. We zitten niet helemaal in het midden van de vortex, maar deze was wel dichtbij, namelijk voor het boeddhabeeld.
Laten we onze harten openen en toe staan om de Boeddha binnenin te kunnen manifesteren. Schenk aandacht aan de chakra's onder je voeten en de Aardester, balanceer, balanceer, activeer, activeer in overeenstemming met je gewoonlijke instructies. Activeer ook de chakra's boven je hoofd door de 52 chakra's systeem helemaal door tot 5D.
Wat er toen gebeurde was voor iedereen anders. Maar wat ik merkte was dat Quan Yin in een parelmoerjade-kleurige wervelwind stond, energie sturend door de harten van ieder van ons om ons hart te activeren. Vervolgens werd de vortex steeds dieper in de Aarde geopend door onze energiecoderingen van de Boeddha binnenin ons, laag voor laag, tot het op een gegeven moment op een blokkade stuitte. Hier was ieders volle aanwezigheid nodig om de energie te completeren en de vortex te openen, en zodra dat het geval was, werd de blokkade opgeheven en poeff.... onze energie werd in het hart van Moeder Aarde verankerd. Toen dat gedaan was konden we de energie die we gedaan hadden bij The Great White Piramid in de vortex brengen en gronden. Daarna konden we een zegening en een activatie van Quan Yin ontvangen.
Na de meditatie kregen we 'vrije tijd'. Aangezien ik al de hele dag erg moe was, had ik wel behoefte om te gaan liggen. We werden echter aangeboden om de Old Town van LuoYang te bezoeken waar we (weer) konden shoppen. Toen gevraagd werd wie er allemaal interesse had in de rit ernaar toe, stak iedereen zijn hand op,behalve ik. Ikkreegechter van mijn I Am te horen 'wel, je bent maar één keer in China...dus...'. Ik ging toch maar mee.Toen webij de Old Townaankwamen, trok ik algauw weg van de groep, want op de één of andere manier moest dat gebeuren. Het gekke was dat ik me in het oude China erg thuis voel. Het lijkt enerzijds opeen herkenning vaneen vorig leven, maar het heeft ook betrekking op mijn herinneringen als 2-jarige in Indonesië. En als ervaring koos ik er daarna voor om (als enige) de taxi terug te nemen.
Dit heeft nog wel enige bezorgdheid onder de groepsleden opgeleverd, maar Hari's guidance zei: 'go, you can go, it's alright.' In het hotel aangekomen, dacht hij er niet meer aan. Maar op het moment dat hij zijn kamer uitstapte om zich naar de eetzaal te begeven, vroeg hij zich af of ik wel oké was en of mij niets was overkomen. Op dat moment stapte ik ook mijn kamer uit - als antwoord op zijn vraag. Daarom keek hij me met open mond aan alsof hij een wonder zag gebeuren....
Dit was een heel fijne dag, ondanks mijn strijd tegen mijn vermoeidheid. Mijn vermoeidheid heeft me alleen verteld dat ik weer terug bij mezelf moest komen, en dat was goed. Nog 1 dag en dan zit de reis er weer zo goed als op. Met zijn allen kijken we nu al terug op een zeer geslaagde reis, en dat 'this job had to be done.'
Gronden van de Nieuwste Energie op Planeet Aarde
Tja, 4 uur op, zoals gezegd. Helaas werkte het weer niet zo mee. Het was enorm mistig die ochtend. Hoewel de buschauffeur rustig reed en we redelijk op tijd op het vliegveld aan kwamen, hadden we genoeg tijd over omdat we moesten wachten tot het mogelijk was om op te stijgen.
We waren al om 7 uur op het vliegveld en na drie uur wachten, vonden we het allemaal wel welletjes. Zonder woorden, zonder enig teken van gezamenlijke actie, gingen we rond een uur of tien ineens met zijn allen mediteren.
Ik zag dat de mist erg dik was. En als ik naar buiten keek, was dat ook zo. Ik kon geen beweging krijgen in de mist, dus was het stellen van een paar vragen op zijn plaats. 'Hallo mist, waarom ben je hier (nog)?' 'Ik ben hier om de mensen duidelijk te maken dat we onszelf verhullen met gedachten of woorden. Zodra die mist van gedachten en woorden optrekt, komt ons werkelijke aard te voorschijn. Door die verhulling ben je niet degene die je bent.' 'Dank je voor de informatie, Mist. Moet ik nog meer weten om deze mist op te doen laten trekken?' En voor ik het wist, gaf de mist mee. De mist trok op en ik zag het vliegtuig waar we in zouden zitten staan. Het vliegtuig was alleen nog niet gematerialiseerd, nog niet solide. Beetje bij beetje, stukje voor stukje, alsof er een puzzel werd gelegd, werd het vliegtuig fysiek, vast, zoals wij dat in onze realiteit kennen.
Toen het vliegtuig gemanifesteerd was, voelde ik iets knappen. Ik keek op en mijn groepsgenoten waren ook plotseling wakker. Op dat moment riep de omroepster om dat ons vliegtuig gereed was om te bestijgen. We keken elkaar aan: huh? Gebeurt dit werkelijk n.a.v. onze meditatie? Het was werkelijk een wonder om dat te mogen meemaken!!!
Gedachten kunnen de werkelijkheid manifesteren. 'You can change your reality with your mind,' zegt Hari Baba, 'this is the proof that your thoughts can manifest your own reality.'
Aldus, meer dan drie uur later, stapten we het vliegtuig in en konden we omstreeks 11 uur opstijgen naar Chengdu. In Chengdu zou het een race tegen de klok worden, alhoewel we het wel rustig aan wilden doen.
Vanuit Chengdu stond ons een busrit van twee uur te wachten. De bedoeling was om uiteindelijk bij een bergtop te komen vanwaar de activatie gedaan moest worden. Maar eerst zouden we een boeddhabeeld- Leshan Grand Buddha -via het water willen bereiken dat door een monnik uitgehouwen is omdat er op dat punt, waar drie rivieren elkaar kruisen, altijd ongelukken gebeuren. Sinds dat boeddhabeeld er staat, zijn er geen ongelukken gebeurd. Echter, toen we met de boot naderbij kwamen ervaarden we allemaal 'clear, clear, clear' - het boeddhabeeld moest gezuiverd worden. Ook de plek waar het boeddhabeeld stond.
Op het laatste moment werd besloten om niet naar de bergtop te gaan, want dat zou een anderhalf uur durende klim heen (en dan ook weer terug) inhouden. Niemand zat daar op te wachten, noch hadden we daar de tijd voor. Maar omdat we toch al in de energievortex van die bergtop zaten, konden we onze meditatie en activatie op een plek uitvoeren waar het wat rustiger was en dat makkelijker te bereiken was.
Met zijn allen op een bankje rondom een boompje, zouden we de volgende meditatie in stilte doen. In de meditate zouden we gaan werken met de nieuwe interdimensionale goddelijkheidsenergie die binnen kan komen via de centrale zon, het centrum van ons universum, het centrum van de galaxy en het Metatronisch universum. In de meditatie zag ik dat deze nieuwe energie waar de nieuwste coderingen in zijn geactiveerd, gegrond werd in het hart van Moeder Aarde, in de Aarde zelf, in de oppervlakte van de Aarde, in de piramides van de wereld en m.n. op deze plek. Ook wijzelf werden weer geactiveerd door elkaars unieke coderingen waardoor we een Eenheid werden, het Eenheidsbewustzijn konden activeren. Later, na de meditatie, konden we nóg voelen dat het zijn werk aan het doen was - de gronding was erg aanwezig.
Destilte meditatiewas een unieke manier om te zien wat energieën zijn, hoe ze werken en hoe wij ze dan konden herkennen. Iemand zag bijvoorbeeld dat wij allen lotusbloemen werden die zich openvouwden, terwijl ik alleen energie zie bewegen en misschien het hoogstnoodzakelijke aan beeldmateriaal ontvangom enig begrip te krijgen van wat er gebeurt, zoals dat de Monades gevuld werden met deze nieuwste energievorm. Kortom, weer een te gekke meditatie. Als klap op de vuurpijl mochten we als verrassing de aangrenzende, schitterende, wonderschone Boeddhatempel in. Helaas was de tijd te kort om daar langervan te mogen genieten.
Daarna werden we door John gepushed om snel te eten en snel naar het station te gaan, om de trein te halen. Er stond ons een 20 uur durende treinrit te wachten van Chengdu naar Luoyang...
Reis onbekend
De dag begon errug vroeg: om 6.30 uur aan de ontbijttafel en om 7.00 uur in de bus. We hadden namelijk een rit voor de boeg waarvan we niet wisten wat de fysieke eindbestemming was. We wisten dat we bij de Grote Witte Piramide moesten geraken om de belangrijkste meditatie te doen van deze dagen. Ondanks dat het onbekend was waar de Witte Piramide precies lag, het is per slot van rekening geen toeristisch trekpleister, konden we met hulp van enkele lokale bewoners de heuvel vinden.
Er is enige informatie te vinden op internet, met dank aan Nell Thomasson:
((Great White Pyramid of Xi'an China, video of the exterior, with beautiful Chinese music, here: http://www.youtube.com/watch?v=501yixKSNeQ&feature=related
Coordinates and location and other pyramids in the shown in this video: http://www.youtube.com/watch?v=ANv6lyz6hdo
Drunvalo talks about the great white pyramid and that it has no markings or anything engraved other than just one (inside): the flower of life, in this video: http://www.youtube.com/watch?v=Ok-Bs6ETGfc))
De meditatie zelf duurt al met al een uur en ik heb besloten om deze niet uit te schrijven. Dit blijkt mij namelijk vier uur werk te kosten. De meditatie was een vervolg van de meditatie bij de Empress' Tomb, over de interdimensionale Goddelijkheid, de intergalactische goddelijkheiden de Boeddha binnen in je.
Nadat we terug waren, kregen we vrije tijd en omdat het hotel midden in het centrum van Xi'an ligt, konden we 'shop till we drop'. Ik was echter zo moe dat ik liever even een uurtje op bed wilde liggen. Het eerste half uur had ik al verspild door tóch even op internet te gaan. Mijn I Am pushte me om toch nog even te liggen. Na een half uur zat ik plotseling recht op (ja, meestal zeg je dat tegen jezelf, maar soms blijkt er een ander mechanisme te werken) en moest ik van mijn I Am mijn schoenen aan de linkerkant van het bed aantrekken. Wat een beetje idioot was, want mijn schoenen lagen aan de rechterkant van het bed. Maar alla, ik trok mijn schoenen aan en hoorde dat ik goed op de flow moest letten en deze volgen.
Zo gezegd, zo gedaan. Omdat het slot van mijn koffer met moeite open ging, besloot ik om een nieuw (hang)slot te kopen. Ik wist dat ik het op de markt moest kopen, maar er bestaat in China niet zoietsals een slotenmaker of een sleutelkraam.Ik wasnet op de markt in één van de kleine straatjes aangekomen, toen ik ineens de chinese reisbegeleider en de travelagent tegen het lijf liep aan wie ik hulp kon vragen. Toevalligerwijs, wat is nu nog toevallig in communicatie met mijn I Am, kwam ik ze op een plek tegen waar ik ook nog een slot kon kopen! Ik zou het zelf niet gevonden hebben!
Omdat het tegen etenstijd liep, kon ik met ze mee naar lokale eettentjes waar je het lekkerste eten voor bijna niks kon krijgen. Een wens zou uit komen: ik ging lekker eten in een lokaal eettentje. En nog wel in twee van de beste eettoko's van Xi'an, aangeraden door eenlocal namelijk de chinese reisbegeleider zelf. En het was het heerlijkst wat ik tot nu toe had gegeten: rundersoep met mihoen en pannekoekjes en later ook dumplings gevuld met lam, en gevuld met rundvlees, beiden bereid als soepje in de dumpling.
Daarna ben ik nog wat gaan shoppen en heb in het hotel de meditatie van gistermiddag afgemaakt. De meditatie van 'de interdimensionale goddelijkheid, de intergalactische goddelijkheiden de Boeddha binnenin je'duurde een uur. Om half elf 's avonds was ik klaar en drukte op 'verwerken'. Maar omdat mijn netbook inmiddels een keer was uitgeschakeld (ik werk niet 4 uur achter elkaar!), was niks van mijn werk opgeslagen. AARRGGHH!!!!!
Helaas pindakaas. Vanochtend kon ik bijna niet opstaan. Het was per slot van rekening 4 uur in de morgen! Toch was deze ochtend anders dan anders. Ik was depressief. Dat was deze hele week niet voorgekomen. Hoe kwam dat nu ineens? Ik voelde waar de energie vandaan kwam. Aha, ik was teleurgesteld geraakt dat 4 uur monnikenwerk van de aardbodem was verdwenen en het oneindige wasingeslingerd. Om 4 uur 's ochtends deed ik mijn computer aan en heb een nieuwe start gemaakt. Met dien verstande dat ik de meditatie alleen uitschrijf als mijn I Am het mij opdraagt. Of te wel, als ik er zin in heb. Schrijven is leuk, maar verplichtingen op je nemen niet.
I Am the Flow, deel 2
Nadat we de 108 Pagodes in Qingtongxia hadden bezocht, gingen we (terug) naar het vliegveld om door te vliegen naar Xian. Op het vliegveld van Xian aangekomen, besloot ik om naar het toilet te gaan, vóór ik mijn koffer van de band zou pakken.
Na mijn terugkomst van het toilet, zag ik geen mens meer in de baggagehal. Oeps!
Misschien stond de groep buiten bij de bus op mij te wachten? Nee. Op dat moment kwamen er diverse chinese mannen op mij af, maar ik weerde ze af, en liep terug de aankomsthal in. Wat nu?
Ik liep wat heen en weer door de hal. Misschienwaren ze verderop gaan staan? Ik besloot om bij de aankomsthal te blijven zodat ik teruggevonden kon worden als ze zouden merken dat ik niet bij de groep was.
Wat me het meest opviel, was dat ik niet in paniek raakte. Mijn hoofd bleef rustig. Ik stelde wel vragen, maar kon ze dan ook logisch beantwoorden. Verder bestonden er ook gekmakende vragen, maar daar reageerde ik logisch en analytisch op. Het was vooral de emotionele 'schrik' (is dat een emotie?) die me stress opleverde.
Na 5 min. wachten - of was het minder? - besloot ik om de héle hal eens door te lopen,.... en voor ik het wist, zag ik Mark, de reisagent. Hij wees me vaag aan waar ik heen moest, maar zeer snel erna, wees hij me beter de weg. De anderen stonden al bezorgd op me te wachten. Echter, niemand liet wat merken!!!
Omdat de schrik er goed in zat en het mijn hart lam heeft gelegd,moest ik goed ademen om de herinnering van de schrikte zuiveren. De tranen die volgden waren vanontlading en de voorbodes van een dikke (glim) lach
